Egede gittiğim savaşı bekleyen hayalet adası…
Dün öğle saatlerinde Habertürk gazetesinin tatil ekini gördüm bir anda… Nal gibi bir haberi, birinci sayfadan tam sayfa özendiren bir resimle vermişlerdi…
Önce yanlış gördüm sandım…
Olamaz dedim, Hayaletlerin gezdiği o adayı tatil beldesi diye manşete taşımış olamazlar…
Ne ki ada aynı adaydı…
Yaz sona ermeden komşuda bir deniz keyfi yapın… diye sayfa sayfa resimlerini bastıkları ada benim yıllar önce gittiğim Hayaletler Adasıydı…
Ceyda Erenoğlu isimli gazeteci arkadaş Geçen ay bir Perşembe günü, Neden oturuyoruz ki, yarın gidelim görelim şu Taşoz adası nasıl bir yermiş dedik ve ertesi günü yola düştük… 7 saat sonra adadaydık… Deniz kenarındaki tavernaları görünce, ortama uyum sağladık ve hemen kendimizi Egenin serin sularına bıraktık… diyor…
İstanbuldan 7 satte Taşoz adasına varmışlar…
Nasıl da ballandırarak anlatıyor;
İstanbuldan 3 saat sonra İpsala sınır kapısındaydık… Az bir beklemenin ardından ver elini Yunanistan…
Dedeağaç, Gümülcine, İskeçe bize yabancı olmayan ve bol Türkçe konuşulan yerlerden geçerken Türkiyedeymiş gibi hissetmeyi sürdürdük…
Kavala yakınlarında Keramotiden bindiğimiz feribot bizi hemen adaya götürdü… Izgarada muhteşem ahtapotlar, beyaz şarap ve manzara… İnanılmazdı…
***
Karımdan ayrıldığım yıl, 87nin Mart ayında bugün İstanbuldan 7 saat mesafede muhteşem tatil yöresi olarak sunulan Taşoz adasına gitmek üzere Atinadan yola çıkmıştım…
Tatile değil elbette, savaş çıkacaktı Egede ve o savaşın merkezi Taşoz adası olacaktı…
Yunanistan adanın açıklarında, petrol sondajına başlıyordu, Türkiye de buna izin vermeyeceğini söyleyip, donanmayı birkaç gün içinde Egeye çıkartıyordu…
Yunanlılar cevap vermişti.
Gelirseniz, sizi karşılamamız sözlerden ibaret olmayacak…
Atinadan kalkıp, İskeçede oturan Abdülhalim Dedeyle, Taşoza gitmiştik…
Hayalet adasını andırıyordu ada…
Fırtına vardı adada…
Gündüz vakti bütün dükkanlar kapalıydı…
Adada çok az kişinin kaldığı anlaşılıyordu…
Kalanlar da evlerine kapanmışlardı…
Her an çıkacak bir savaşı bekliyorlardı…
Kimsecikleri göremedim uzun bir süre adanın sokaklarında…
Burası nasıl bir yer Abdülhalim demiştim, Kimsecikler yok… Hayaletlerden başka…
***
Adanın boş sokaklarında, açık denizi göstererek resimlerimi çekti Abdülhalim…
Adanın üç beş mil dışında petrol sondajı yapılacak yeri gösteriyordum…
Donanmalar orada karşılaşacak, savaş orada patlak verecekti…
Özel hayatımda karımdan yeni ayrılmıştım…
Atinada bir başıma yaşıyordum…
Kim bilir savaş başladığında beni ne yapacaklar, nasıl sepetleyeceklerdi?..
Resimler çektirdim…
Altına yazılar yazdım…
İşte Türk-Yunan savaşının Egede çıkacağı nokta…
Milliyet, gazetinin birinci sayfasından manşetten iri puntolarla haberi veriyordu:
Reha Muhtar Egede savaşın çıkacağı noktadan yazıyor… İşte donanmaların karşılaşacağı nokta…
***
Bugün Habertürkte Ceyda isimli meslektaşımın, Türkiyenin aynısı dediği, İskeçe, Gümülcine, Dedağaç gibi yerleşim birimlerinden, bugün olduğu gibi güle oynaya geçemediğimiz günlerdi o günler…
Arkamızda Yunan sivil polisi bizi takip ederdi…
Şehre girip olur olmadık kişilerle görüşmeyelim diye…
Akşama kadar kalıp, yazıları adadan yazıp bir süre solumak istiyordum Aşoz adasını…
Öğlen bir deniz kenarı tavernasında oturup, bir ahtapot ızgara yemeği, bir karafaki de uzo parlatmayı tahayyül etmiştim…
Adada değil, açık taverna, tostçu bulmanın olanağı yoktu…
Gidelim Abdülhalim demiştim, Burası savaşın korkunç yüzünü, hissetmeye başlamış çoktan… Burada yaşam sona ermiş çokt